سوآپ نرخ ارز، مبادله اصل سرمایه و پرداخت‌های بهره در واحدهای ارزی متفاوت میان دو طرف معامله را می‌گویند. به عبارت دیگر سوآپ نرخ ارز پرداخت‌های اصل و فرع مبلغی از یک ارز در برابر پرداخت اصل و فرع در ارز دیگر است. قرارداد سوآپ ارزی ایجاب می‌کند که مبالغ اصل با ارزهای گوناگون تعریف شده باشد که این مبالغ به طور معمول در شروع و پایان عمر سوآپ، پرداخت می‌شوند. مبالغ پایه طوری انتخاب می‌شوند که در صورت پرداخت در زمان شروع و ابتدای قرارداد، معادل و مساوی همدیگر باشند.
سوآپ نرخ ارز، مانند سوآپ‌های دیگر، معاوضه و مبادله‌ای بر روی جریان درآمدها (ورودی) و پرداخت‌ها (خروجی‌ها) است. طرفین قرارداد سوآپ، یک جریان نقد ورودی و یک جریان نقد خروجی دارند و عامل منحصر به فردی که سوآپ نرخ ارز را از دیگر قراردادهای سوآپ متمایز می‌کند این است که افزون بر معاوضه جریان نقدی به سوآپ اصل سرمایه نیز می‌پردازد.

سوآپ ارز انواع مختلفی دارد که عبارتند از:

الف) سوآپ ارز ثابت به ثابت (fixed-for-fixed)؛ تحت این سوآپ ارز، گردش نقدینگی سوآپ براساس گردش نقدینگی آتی دو ارز متفاوت است.

ب) سوآپ ارزی ثابت به شناور (fixed-for-flow)؛ تحت این قرارداد،‌ یکی از جریان‌های پرداخت در نرخ ثابت، در‌ یک ارز قرار گرفته، در حالی‌که جریان پرداخت دیگر، براساس نرخ شناور ارز دیگر قرار می‌گیرد.

ج) سوآپ ارز شناور به شناور (flow-for-flow)؛ در این حالت هر دو طرف جریان پرداختی براساس نرخ‌های شناور ارزهای مورد قرارداد است. بدین معنا که نرخ مورد توافق معامله‌گران عبارت است از نرخ زمان سررسید معامله.

د) سوآپ ارز غیرهمسان (Cross-Currency Swap)؛ توافقی است برای سوآپ نرخ بهره ثابت در‌ یک ارز، با نرخ بهره متغیر در‌ یک ارز دیگر.