صندوق‌های قابل معامله در بورس از انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند که امکان معامله سبدی از سهام یک شاخص یا سبد انتخابی از یک شاخص را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کنند. اما بر خلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که NAV هر واحد در پایان روز محاسبه و مبنای خرید و فروش قرار می‌گیرد، صندوق‌های قابل معامله را می‌توان همانند سهام در طول یک روز معاملاتی معامله نمود. این صندوق‌ها از یک‌سو همانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری، بر اساس خالص ارزش دارایی‌ها قیمت‌گذاری شده و معادل آن قیمت در روز معامله می‌شوند و از سوی دیگر همانند صندوق‌های با سرمایه ثابت امکان دارد به قیمتی متفاوت از خالص ارزش دارایی‌هایشان معامله شوند و بنابراین ویژگی هر دو نوع صندوق سرمایه‌گذاری را دارند. از جمله مزایای صندوق‌های قابل معامله می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
- دوره فعالیت صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک ۲ یا ۳ سال قابل تمدید است، در حالی که دوره فعالیت صندوق‌های قابل معامله نامحدود است.
- در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، حداقل سرمایه‌گذاری یک واحد و حداکثر ۵ درصد سقف واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق در نظر گرفته شده است. این در حالی است که در صندوق‌های قابل معامله، حداقل و حداکثری برای سرمایه‌گذاری افراد حقیقی و حقوقی در نظر گرفته نشده است.
- در صندوق‌های اجرایی شده فعلی در ساختار امیدنامه حداقل دوره ماندگاری برای سرمایه‌گذاری در نظر گرفته شده است، ولی در صندوق‌های قابل معامله این دوره حذف شده است.
- در صندوق اجرایی شده فعلی ارزش مبنای هر واحد سرمایه‌گذاری ۱،۰۰۰،۰۰۰ ریال ولی در صندوق‌های قابل معامله ارزش هر واحد ۱۰،۰۰۰ ریال است.
- در صندوق های اجرا شده فعلی در صورتی که صندوق بزرگ باشد، معمولاً شعب بانک عوامل فروش صندوق هستند و اگر صندوق کوچک باشد عوامل فروش، شعب مدیر صندوق در نظر گرفته می شوند. در صندوق های قابل معامله عوامل فروش واحدهای صندوق، کارگزاری های فعال در فرابورس هستند.
- بر خلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که NAV آن‌ها تنها یکبار در روز اعلام می‌شود، در این صندوق‌ها NAV حداکثر هر ۲ دقیقه یکبار محاسبه می‌گردد.
- در صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک زمانی که تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران در خواست ابطال واحدهای خود را داشته باشند، صندوق مجبور به فروش دارایی‌های خود به منظور تأمین مبلغ مورد درخواست سرمایه‌گذاران می‌شود که مالیاتی را به صندوق تحمیل می‌کند. در مقابل زمانی که سرمایه‌گذاران انفرادی در صندوق‌های قابل معامله تصمیم به فروش واحدهای صندوق می‌گیرند به راحتی سهم خود را به معامله‌گران دیگر فروخته و صندوق نیازی به فروش دارایی‌های خود ندارد.
- دوره فعالیت صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک ۲ یا ۳ سال قابل تمدید است، در حالی که دوره فعالیت صندوق‌های قابل معامله نامحدود است.
- در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، حداقل سرمایه‌گذاری یک واحد و حداکثر ۵ درصد سقف واحدهای سرمایه‌گذاری صندوق در نظر گرفته شده است. این در حالی است که در صندوق‌های قابل معامله، حداقل و حداکثری برای سرمایه‌گذاری افراد حقیقی و حقوقی در نظر گرفته نشده است.
- در صندوق‌های اجرایی شده فعلی در ساختار امیدنامه حداقل دوره ماندگاری برای سرمایه‌گذاری در نظر گرفته شده است، ولی در صندوق‌های قابل معامله این دوره حذف شده است.
- در صندوق اجرایی شده فعلی ارزش مبنای هر واحد سرمایه‌گذاری ۱،۰۰۰،۰۰۰ ریال ولی در صندوق‌های قابل معامله ارزش هر واحد ۱۰،۰۰۰ ریال است.
- در صندوق های اجرا شده فعلی در صورتی که صندوق بزرگ باشد، معمولاً شعب بانک عوامل فروش صندوق هستند و اگر صندوق کوچک باشد عوامل فروش، شعب مدیر صندوق در نظر گرفته می شوند. در صندوق های قابل معامله عوامل فروش واحدهای صندوق، کارگزاری های فعال در فرابورس هستند.
- بر خلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که NAV آن‌ها تنها یکبار در روز اعلام می‌شود، در این صندوق‌ها NAV حداکثر هر ۲ دقیقه یکبار محاسبه می‌گردد.
- در صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک زمانی که تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران در خواست ابطال واحدهای خود را داشته باشند، صندوق مجبور به فروش دارایی‌های خود به منظور تأمین مبلغ مورد درخواست سرمایه‌گذاران می‌شود که مالیاتی را به صندوق تحمیل می‌کند. در مقابل زمانی که سرمایه‌گذاران انفرادی در صندوق‌های قابل معامله تصمیم به فروش واحدهای صندوق می‌گیرند به راحتی سهم خود را به معامله‌گران دیگر فروخته و صندوق نیازی به فروش دارایی‌های خود ندارد.
برچسب‌ها
برای ارسال نظر وارد سایت شوید