سوآپ قرارداد مشتقهای است که در آن طرفین معامله دو جریان نقدی را با هم در آینده بر اساس یک فرمول از پیش تعیین شده تاخت میزنند. این جریانات نقدی را لنگههای قرارداد سوآپ مینامند. معمولاً هنگام انعقاد قرارداد، یکی از جریانات نقدی بر اساس یک متغیر خاص مانند نرخ بهره شناور، نرخ ارز، قیمت سهام، قیمت کالا یا … تعیین میگردد. معمولاً در قراردادهای سوآپ جریانات نقدی ناشی از داراییها معاوضه گردیده و خود دارایی پایه مورد مبادله قرار نمیگیرد. معمولاً سوآپها جهت پوشش در مقابل ریسکهای خاص مانند ریسک نرخ بهره، ریسک نوسانات نرخ ارز، ریسک نوسانات قیمتی کالاها و … یا جهت سفتهبازی روی تغییرات و نوسانات قمیتهای دارایی پایه مورد استفاده قرار میگیرد. بنابراین فلسفه ابداع سوآپها یا جهت پوشش ریسک است و یا جهت سفته بازی.
سوآپها برای اولین بار در سال ۱۹۸۱ معرفی گردیدند که در اولین قرارداد IBM و بانک جهانی وارد قرارداد سوآپ شدند. امروزه سوآپها جزء رایجترین و پرمعاملهترین قراردادهای مالی در جهان محسوب میگردد.
تا کنون انواع قراردادهای سوآپ در کمیته فقهی سازمان بورس و اوراق بهادار مورد بررسی قرار نگرفته است اما تحقیقاتی در زمینه بررسی فقهی انواع قراردادهای سوآپ صورت پذیرفته است.
سوآپها برای اولین بار در سال ۱۹۸۱ معرفی گردیدند که در اولین قرارداد IBM و بانک جهانی وارد قرارداد سوآپ شدند. امروزه سوآپها جزء رایجترین و پرمعاملهترین قراردادهای مالی در جهان محسوب میگردد.
تا کنون انواع قراردادهای سوآپ در کمیته فقهی سازمان بورس و اوراق بهادار مورد بررسی قرار نگرفته است اما تحقیقاتی در زمینه بررسی فقهی انواع قراردادهای سوآپ صورت پذیرفته است.
برچسبها
برای ارسال نظر وارد سایت شوید