-
بیع دین به دین
بیعى است که در آن مبیع و ثمن عبارت از دَینى است که هر کدام از طرفین در ذمّه دیگرى یا شخص ثالث دارند. -
بیع دین
دین، مال کلی ثابت در ذمه یک فرد به نفع دیگری است که به یکی اسباب دین حاصل می‌شود، به کسی که مال بر گردن اوست “مدیون” یا “مدین” و به دیگری “دائن” یا “غریم” می‌گویند.