شرکت­ های سبدگردان، یکی از انواع نهادهای مالی جدیدی هستند که به منظور مدیریت حرفه ­ای وجوه اشخاص (اعم از حقیقی و حقوقی) در بازار سرمایه، معرفی شده ­اند. بر اساس بند ۱۷ ماده ۱ قانون بازار اوراق بهادار، سبدگردان شخصی حقوقی است که در قالب قراردادی مشخص و به منظور کسب انتفاع، به خرید و فروش اوراق بهادار برای سرمایه‌گذار می‌پردازد و طبق بند ۴ ماده ۱ دستورالعمل تأسیس و فعالیت سبدگردان، سبدگردانی عبارت از تصمیم به خرید، فروش یا نگه‌داری اوراق بهادار به‌نام سرمایه‌گذار معین توسط سبدگردان در قالب قراردادی مشخص، به منظور کسب انتفاع برای سرمایه‌گذار است و منظور از سبد اختصاصی، مجموع دارایی‌های موضوع سبدگردانی (اعم از وجه نقد، اوراق بهادار و مطالبات) می‌باشد که به مشتری معینی تعلق دارد.
به موجب قرارداد منعقده بین شرکت­ های سبدگردان و مشتریان، سبدگردان متعهد می ­شود که با استفاده از متخصصان حوزه های مالی و سرمایه­ گذاری و با توجه به سلایق هر یک از مشتریان، ترتیبی اتخاذ نماید تا وجوه موضوع قرارداد را در راستای کسب بازدهی با تقبل ریسک ­های منطقی به امر سرمایه­ گذاری اختصاص دهد. مهم ­ترین تفاوت شرکت­ های سبدگردان با سایر نهادهای مالی اداره ­کننده وجوه (مانند بانک­ ها یا صندوق­ های سرمایه­ گذار) این است که این شرکت ­ها بیش از محصول محور بودن، مشتری محور هستند، بدین معنی که در شرکت­ های سبدگردان ابتدا با ارزیابی ظرفیت ریسک ­پذیری و اهداف هر مشتری، نیازهای سرمایه ­گذاری وی مشخص می­ گردد و سپس اقدام به تشکیل سبد اختصاصی برای وی می شود. حال آنکه سایر شرکت­ های پیش گفته، به تمام مشتریان، محصول یکسانی را ارائه می­ دهند.